Kitapsız Büyüyen Çocuk Susuz Yetişen Ağaca Benzer

“Kitapsız büyüyen çocuk susuz yetişen ağaca benzer” sözünü açıklayan kompozisyon örneği.

Kitapsız Büyüyen Çocuk Susuz Yetişen Ağaca Benzer

Çocukluk çağı insan hayatının en önemli dönemidir. Hayata yeni gelmiş, gelişmek ve büyümek zorunda olan, etrafını ve dünyayı tanımaya çalışan çocukluk dönemindeki insan; ne kadar iyi yetişirse, gençlik ve olgunluk çağlarında o kadar sağlıklı bir birey olur. Dolayısıyla; fide konumunda olan ağaçlar için su ne ise, çocukluk dönemindeki bir insan için de kitap odur. “Kitapsız büyüyen çocuk susuz yetişen ağaca benzer” sözü de, kitabın çocuk için önemini vurgulamaktadır.

Kitap, insanın zihin gelişimini doğrudan etkileyen, düşünce dünyasının şekillenmesine yardımcı olan manevi bir hazinedir. Kitap, insanın önünü aydınlatan bir el feneridir adeta. Kitap, insanı geliştirir ve yol gösterir.

Kitap okumak insanın bilgili olmasını sağlar. Kitaplardan edinilen bilgiler, insanın ömrü boyunca işine yarar. Kitap okuyan kişiler daha az hata yaparlar. Daha çabuk olgunlaşırlar ve hayatı daha kolay tanırlar. Kitap okumak insanın beyin sağlığına iyi gelir, insanın hafızasını kuvvetlendirir.

Kitap okuyan insanlar daha geniş kelime haznesine sahip olurlar. Böylece daha akıcı ve anlamlı konuşurlar. İnsanlarla iletişimleri daha kuvvetlidir. Kitapların açtığı manevi pencereler sayesinde daha geniş hayal dünyaları vardır.

Bir çocuğun bedenen gelişmesi için yemesi ve içmesi ne kadar zorunluysa; zihnen gelişmesi için de kitap okuması o denli zorunludur. Nasıl ki bir çocuk yemek yemeden ve su içmeden büyüyemez, kitap okumadan da zihin dünyasını geliştiremez. Beyin gelişimini tamamlayamaz ve düşünce dünyasını olgunlaştıramaz. Yemek yemeyen ve su içmeyen insan ölmesi gibi; okumayan insan da beyin olarak körelmesi muhakkaktır.

*** “Kitapsız büyüyen çocuk susuz yetişen ağaca benzer” sözünü açıklayan kompozisyon örneği hakkında söylemek istediklerinizi aşağıdaki yorum alanına yazabilirsiniz.