Ulu Sözü Dinlemeyen Uluya Kalır – Atasözü Hikayeleştirme

“Ulu sözü dinlemeyen uluya kalır” atasözünün hikayaleştirildiği bir hikaye örneği.

Ulu Sözü Dinlemeyen Uluya Kalır – Atasözü Hikayeleştirme

Tolga’yla Hakan uzun yıllardır birbirleri ile arkadaşlık eden iki gençmiş. Bu gençler mahallelerinde yaramazlıkları ile ün salmışlar. Bazı evlerin pencerelerine taş atar, bazı bahçelerdeki gülleri de koparırlarmış. Bütün mahalleli Tolga ve Hakan’dan dert yakınırmış. Mahallede oturanlar Tolga ve Hakan’ı ailelerine pek çok kez şikayet etseler de iki gencin yaramazlıkları artarak devam etmiş.

Tolga ile Hakan 16-17 yaşlarına geldiklerinde babalarının arabalarını da izinsiz şekilde almaya ve arabayla mahallede herkesi rahatsız edici şekilde dolaşmaya başlamışlar. O zamana kadar Tolga ile Hakan’ın pek çok yanlış davranışına anlayış göstermeye çalışan mahallelinin artık canına tak etmiş. Durumu gençlerin ailelerine bildirmekle de çözüm alamayan mahalleli polise şikayette bulunmuşlar ve gençler bundan sonra 18 yaşına gelene kadar bir daha araç kullanamamışlar.

İki genç 18 yaşına geldiklerinde mahalleliden intikam alır gibi araba kullanmaya başlamışlar. Mahalle arasında hız sınırlarının çok üzerine çıkan gençler hem kendilerinin hem de mahalle sakinlerinin canını tehlikeye atmaya başlamışlar. Mahalle muhtarı 70’li yaşlarındaki bilge kişiliğe sahip olan Mahmut Amca’ymış. Mahmut Amca gençleri otomobillerini yavaş gitmeleri konusunda tatlı dille ikaz ettiyse de gençlere bu sözler de fayda etmemiş.

Mahmut Amca’nın yanından otomobilleri ile hızla ayrılan gençler ilerideki ağaca çarpmışlar. Tolga’nın iki kolu birden kırılırken, Hakan’ın da bacakları kırılmış. İkisinin de çığlıkları yeri göğü inletiyormuş. Gençlerin acı içerisinde bağırıp yardım istediğini gören mahalle sakinleri onlara doğru yardıma giderken; “Ulu sözü dinlemeyen uluya kalır” demişler.

*** “Ulu sözü dinlemeyen uluya kalır” atasözünün hikayaleştirildiği bir hikaye örneği hakkında söylemek istediklerinizi aşağıdaki yorum alanına yazabilirsiniz.