Doğa ile İlgili Şiirler

İnsan etkinliğinin dışında kendi kendini sürekli olarak yeniden yaratan ve değiştiren, canlı ve cansız maddelerden oluşan, binbir güzelliği içinde barındıran Doğa ile ilgili şiir derlemelerini içerikte bulabilirsiniz.

Doğa ile İlgili Şiirler

DOĞAYA

Doğaya bakarsam aşık olurum,
Doğayı seversem maşuk olurum.
Doğayı korursam ışık olurum;
Aşık maşuk ışık doğa değil mi?

Doğaya kulak as biraz sevgi ver,
Aşkın çilesini çektiğimiz yer,
Nefes aldığımız verdiğimiz yer,
Bizim için nefes doğa değil mi?

Doğaya zulmeden kendine eder,
Yaşam kaynağını dibinden budar,
Kendisi yok olup ortadan gider,
Her zaman kalıcı doğa değil mi?

Doğa verir sana ekmek aşını,
Üstünde görürsün her bir işini,
Zulmeden belaya sokar başını,
Doğayla barışan güler değil mi?

Doğa da kurala uyan kazanır,
Çok mutlu yaşayıp ömrü uzanır,
Herkes kendisini çok güçlü sanır,
Doğa hepimizden güçlü değil mi?

Erol DURAN

DOĞAYLA İÇ İÇE

Tabiat ortamında,
Mutlu hissedersin kendini.
Tabiat ortamında iken,
Boşaltırsın beynini.

Huzur verir sana doğa,
Şehir ortamına yaklaşma,
Ağaçların ortasında,
Şu keyife baksana!

GÜNAYDIN DOĞA

Günaydın doğa!
Kucağını aç,çocuklar oynasın.
Doğada renk renk çiçekler
Neşeli böcekler olsun.

Günaydın doğa!
Sevgi dolu günler,
Umutu gelecekler,
Güzel bir dünyamız olsun!

DOĞA

Yemyeşil bayırlar,
Renk renk açan çiçekler,
Cıvıl cıvıl kuşlar,
Oluşturur doğayı,

Sabahları şafak ile,
Gündüzleri Güneş ile,
Geceleri mehtap ile,
Gökyüzü aydınlatır doğayı.

Gökyüzünden yağmur,
Yeryüzünden ırmaklar,
Dağlardaki kaynaklar,
Sular, güzel doğayı.

Korumalı ağaçlan,
Cıvıl cıvıl kuşları,
Berrak akan ırmakları,
Onlar oluşturur doğayı.

İbrahim Halil SİPAHİ

DOĞA

Doğa, şarkısını söylemeye başladı
Yeşillere büründü ormanlar
Mavi elbisesini giydi sevgili deniz

Doğa, ilahisini dilllendirmeye başladı
Çeşit çeşit türde hayvan
Renkli renkli yerde bitki

Doğa, kavuşmak için açtı bağrını
Sevdiğini barındırdı yüzyıllarca
Sevmediğini ezdi geçti bir çırpıda

Doğa, verilen gucleri sahiplendi
Kabul edeni yaşattı sorunsuzca
Resti çekenin, bakmadı gözyaşına

Doğa, sevda yüklü analar gibiydi.
Yeri geldi, merhametini gösterdi
Yeri geldi, kırdı, yıktı, geçirdi.

Doğa, İlah’ın kurduğu eşsiz mekan
Milyonlarca yıldır devam eden hazine
Kim yaşadı, kim yaşıyor, kim yaşayacak?

Abdülhamit AYDIN

CANLANDI DOĞA

Ağaçlar çiçekli çimenler yeşil
Mis gibi kokuyor canlandı doğa
Gelincikler papatyalar kırlarda çil çil
Mavi beyaz kırmızıyla rengarenk doğa…

Ilık ılık esiyor meltem rüzgarı
Kozalar çıkardı zar kanatlıları
Çırpındıkça gülümsüyor kuş kanatları
Mis gibi kokuyor canlandı doğa…

Açmış yaban gülüyle yapraklı yonca
Beyaz bir karanfil tomurcuk gonca
Gökyüzünü bir mavilik sarınca
Mis gibi kokuyor canlandı doğa…

Edalı zarif mor menekşeler
Sefa eyliyor al orkideler
Nazlı nazlı devşirmiş beyaz laleler
Mis gibi kokuyor canlandı doğa…

Sardunyalar arasında sarı bir şebboy
Üç güller açmış ne güzel oy oy
Leylaklar,büyümüş serpilmiş boy boy
Mis gibi kokuyor canlandı doğa…

Kelebekler geziyor sürü halinde
Arılar bal için gülün özünde
Mutluluk var sevda var bahar yüzünde
Mis gibi kokuyor canlandı doğa…

Şırıl şırıl akıyor durgun şelâle
Nazire yapar gibi kırmızı güle
Haber verin aşık öten bülbüle
Mis gibi kokuyor canlandı doğa…

Bu güllük gülüstanlık sevda tadında
Sakalar şakıyor ağaç dalında
Toprak,allı pullu baharda
Mis gibi kokuyor canlandı doğa…

İsmail KURT

*** Doğa ile ilgili şiir derlemeleri hakkında söylemek istediklerinizi aşağıdaki yorum alanına yazabilirsiniz.